బలవంతమైన సర్పము చలి చీమల చేత చిక్కి....

                     

“పాముల పుట్ట లోనికి పంపించి, వాళ్లు పాములు కరిచి చనిపోతే, ఆ దుఃఖం చూపించి మరి కొందరినీ పుట్ట లోకి పంపించే…”…  ఉద్యమాలంటూ ఈ మధ్య కొన్ని వాదాలు వింటున్నాం . అవి  పైకి హేతుబద్ధం గానూ, మానవతా దృక్పధం తోనూ ఉన్నట్టుగానే తోస్తాయి !

వాటిని నమ్మినట్టయితే,   ‘అదిగో అది- పాములపుట్ట; ఇదిగో ఇది నీ నాగరిక మానవ సమాజం! అదుగో అటు వెళ్ళకు- అది పాము, కరుస్తుంది, ఇదుగో ఇటు రా- ఇదీ మనందరం సంచరించే జాగా, ఇటు ఆ పాము రాదు, అది వచ్చినా… మనందరినీ చూసి పారిపోతుంది’… అని demarcate చేసుకుని బతికెయ్యవచ్చని మనకు సంబరం కలుగుతుంది.

నిజమేనే, అంత ప్రాణాపాయం కలిగించే పాముకి దూరం గా ఉంటే పోలా…సరే, మరి అలాటి విభజనరేఖ వాస్తవమేనా? ఆ పాములపుట్ట పుట్టు పూర్వోత్తరాలేమిటని ఒక్క క్షణం తరచిచూస్తే.. .దాని అసలు తత్వం తలకెక్కుతుంది.

పాముల పుట్ట గా వీరు భ్రమిస్తున్నది, దూరం గా ఎక్కడో లేదు, అది సాక్షాత్తూ మన ప్రపంచం- మనదే, మీలాటి, నాలాటి చీమలది!  దానిలో చొరబడి, మనల్ని మట్టుబెట్టాలని వచ్చే ఆ మహా సర్పం పేరు ‘దౌర్జన్యం’.

దురదృష్టవశాత్తూ, పుట్టద్వారం దగ్గర చిక్కుకున్న చీమలు – ఆ సర్పాన్ని చూసి, గగ్గోలు పెడుతున్నాయి. వాటి అరుపులు వినగలిగిన కొన్ని చీమలు లోపలినుండి పరిగెత్తుకు వస్తున్నాయి.  “బలవంతమైన సర్పము చలిచీమల చేత చిక్కి … …” అని చెప్పిన సుమతీ శతకకారుణ్ణి తలుచుకుని లేని ధైర్యం తెచ్చుకుంటున్నాయి, ఎదురుతిరుగుతున్నాయి!

మరి మనం ఎక్కడున్నాం అంటారా? మన మధ్యతరగతి పిపీలకాలం … “అల వైకుంఠపురంబులో, నగరిలో, ఆ మూల సౌధంబు దాపల … ” అని అన్నట్టు, లోలోపలి గదుల్లో దూరి నిశ్చింత గా కూర్చున్నాం… పైగా, అడ్డగించి ఆ పాముకాటు తిని దుర్మరణం పొందుతున్న బడుగు చీమలను చూసి ‘పాముతో తలపడితే అంతేగా మరీ !’ అని నిట్టూరుస్తున్నాం!  మిగిలిన చీమల హాహాకారాలు విని ‘ఇప్పటికైనా బుద్ధితెచ్చుకుని, కేకలు మానెయ్యండి… పామువారికి కోపం వస్తే… మీ పని సఫా’ అని గుడ్లురుముతున్నాం!!

కానీ – మనం గ్రహించవలసిన విషయం ఏమిటంటే – ఆ పాము వారు మనల్నందరినీ పుట్టలోంచి తరమడానికే విచ్చేస్తున్నారు! మనం కేకలు వెయ్యకపోయినా, దారితొలిగి లోపలికి ఇరుక్కుపోయి గడుస్తనం చూపించినా  – వారి పని వారు నిశ్శేషంగా కానిచ్చే తీరతారు! మరేది దారి తండ్రీ మనకు…  పోరాటం కాక!?

అరే! పోరాడ వద్దనలేదమ్మా, వారి క్షేమం కోరే, వారి మార్గం మార్చుకొమ్మంటున్నాం, వారి దారి సరైనది కాదు, ఇలా గమ్యం చేరడం అసాధ్యం అని వాపోయే కొందరు హితైభిలాషులకు ఒక్క మాట! ‘పోరాట రూపాలు’ లోపరహితం గా లేవు, నిజమే, నిజాయితీ తో చేసిన విమర్శలను విశ్లేషించుకోవడం ప్రతీ ఉద్యమానికీ తప్పనిసరే! కొన్ని సద్విమర్శలు : ఇవిగో మచ్చుకి …
“1. భూస్వాముల్నివ్యక్తులిగా నిర్మూలిస్తే, భూస్వామ్య విధానం పోతుందని భ్రమింపజేసే వర్గశత్రునిర్మూలనా కార్యక్రమం…
2. సాహితీ, సాంస్కృతిక విప్లవకర్తవ్యాలను సమర్ధవంతంగా నిర్వహించడానికి తోడ్పడే బదులు, సాంస్కృతిక రంగాన్ని వొదిలి విప్లవరాజకీయాల్లో పాల్గొనడాన్నే ప్రధాన కర్తవ్యం గా భావించడం… ”

వంటివి సరికాదంటూ, తప్పొప్పులు విడమర్చి చెప్పడం – అభిలషణీయమే !!! దానితో పాటు విభిన్నసాయుధపోరాటాల చారిత్రక, భౌగోళిక విలక్షణతలను గురించి కూలంకషంగా పరిశీలించాలి,  లోతుగా విశ్లేషించాలి. మూలాన్ని పట్టుకోగలగాలి. అప్పటివరకూ, మార్గాంతరాలను అన్వేషించమని వారికి ఉపదేశించలేం.

ఉదాహరణకు, దండకారణ్యపు ఆదివాసీ అస్తిత్వపోరాటానికి ఇలా అర్ధం చెప్పుకోవచ్చు…అన్యాయంగా  తన్ని తగిలేస్తుంటే – నిస్సహాయులైన చిన్నపిల్లలు ఇల్లువదిలిపోలేక స్థంభం గట్టిగా పట్టుకుని మొరాయిస్తారే,

అలాటి resistance అది. మనలాంటి మధ్యతరగతిని, వారి గోడు విననీయకుండా చేసేందుకు …వారిని ఊచకోత కోస్తున్నమన శత్రువు వద్ద మనం ఊహించ లేనన్ని వనరులూ, వ్యూహాలూ ఉన్నాయి.

కనుక మేధావులమనుకునే వారందరికీ ఒక్క సూచన, మనం రాసే ప్రతీ అక్షరం –దెబ్బతింటున్న వాడికి చెయ్యూత నిస్తోందా, పోనీ ఓదార్పు నిస్తోందా… లేక అది దౌర్జన్యం చేసేవాడి పన్నాగాల్లో పడిపోతోందా అని తరచి తరచి చూసుకోవడం చాలా అవసరం.  అది లేకనేగా, జరుగుతున్నదురాగతాన్నిఖండించక పోడం … పైపెచ్చు సానుభూతిపరులే దానికి కారణమని నెపం వెయ్యడం. మధ్యతరగతి లోని యీ అతి తెలివిధోరణిని అలుసుగా తీసుకుని ‘దౌర్జన్యం’ మరింత నిర్భయంగా బుసలు కొడుతోంది. సాయుధపోరాటాల దాకా ఎందుకు, వీధిపోరాటాలను కూడా నిర్దాక్షిణ్యం గా అణచివేస్తానని సవాలు చేస్తోంది.

‘హింస ఒక్క అడవుల్లోని అన్నలమీదా , అక్కలమీదే కాదు జరిగేది'. ‘ రైతుల ఆత్మ హత్యలు, రోడ్డు యాక్సిడెంట్లు, కాలేజీల్లో పిల్లల ఆత్మహత్యలు, ఆసుపత్రుల్లో పసిపాపల మరణాలు ...ఇలాంటి ఎన్నో హత్యలు’ కూడా ఆ విష సర్పపు కాట్లే!  దాని వేటు స్వయంగా రుచి చూసిన నాడు మనం పెట్టే కేకలు – బాబూ!  … ‘ఉల్లిగడ్డల ధరలు అందుకోలేక కన్సూమర్ల కష్టాలు’ చూసి గొణుక్కున్నట్టూ mild గా ఉండవు!  ‘ఉల్లిగడ్డల ధరలు గిట్టక రైతులు ఆత్మహత్యలు’ చేసుకున్నట్టు wild గా ఉంటాయి.

కనక పిపీలక సోదరులారా ! ఆ పాముకాటు తినే దుస్థితి కలక్కుండా జాగ్రత్త పడదాం…చీమలకు సహాయపడదాం…

_________________________________________________________

(సారంగ లో వచ్చిన నా పై వ్యాసానికి నేపధ్యం ...కొన్ని వ్యాఖ్యలు తెలిస్తే మరింత విశదమౌతుందనే ఉద్దేశం తో కింది link ఇస్తున్నాను.రమాసుందరి గారికీ, కరుణాకర్ గారికీ కృతజ్ఞతలు)  

https://kadhalu.wordpress.com/2015/09/27/%E0%B0%B5%E0%B0%BE%E0%B0%B3%E0%B1%8D%E0%B0%B3-%E0%B0%B5%E0%B0%BF%E0%B0%B5%E0%B1%87%E0%B0%95%E0%B0%BE%E0%B0%A8%E0%B1%8D%E0%B0%A8%E0%B0%BF-%E0%B0%97%E0%B1%8C%E0%B0%B0%E0%B0%B5%E0%B0%BF%E0%B0%82%E0%B0%9A/